Fresubin Renal to żywność specjalnego przeznaczenia medycznego, przeznaczona do żywienia drogą doustną lub przez zgłębnik, dedykowana dla pacjentów z przewlekłymi chorobami nerek. Dieta takich pacjentów powinna dostarczać energii, odżywiać, a jednocześnie chronić przed rozwojem stanu zapalnego i pogłębianiem się choroby.
- produktem wysokokalorycznym dostarczającym aż 400 kalorii w jednej butelce, przy jednocześnie niskiej zawartości białka i elektrolitów, aby odpowiedzieć na wszystkie potrzeby żywieniowe w małej pojemności
- zawiera kwasy omega-3 wspomagające leczenie przeciwzapalne oraz kwasy tłuszczowe jednonienasycone MUFA, które pomagają kontrolować glikemię.
Fresubin Renal to produkt niskotłuszczowy, o niskiej zawartości potasu, fosforu i sodu, zawierający EPA i DHA z oleju rybnego oraz niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu witaminy i składniki mineralne. Jest wolny laktozy, nie zawiera syropu glukozowego oraz związków purynowych. Można go stosować jako uzupełnienie zróżnicowanej diety oraz jako podstawowy produkt żywienia całkowitego.
Dodatkowe informacje: Przewlekłe choroby nerek są niebezpieczne dla zdrowia i życia. Często przebiegają bezobjawowo przez bardzo długi czas. Pierwszym symptomem schorzenia jest rzadkie oddawanie moczu, pojawiające się obrzęki nóg i rąk, a następnie innych części ciała. Nieprawidłowe działanie nerek może prowadzić do poważnego zatrucia organizmu, a w konsekwencji do śmierci pacjenta.
Jakie są przyczyny i objawy niewydolności nerek?
Rozróżnia się dwa typy niewydolności nerek – ostrą i przewlekłą. Ostra niewydolność nerek ma gwałtowny przebieg, jest jednak odwracalna. Tymczasem postać przewlekła jest procesem postępującym i niestety nieodwracalnym, prowadzącym do trwałej dysfunkcji nerek. Konsekwencją nieprawidłowego działania nerek jest niedostateczne oczyszczanie krwi i usuwanie wody z organizmu, co prowadzi do wzrostu stężenia produktów przemiany materii, toksyn i przewodnienia organizmu
Objawy niewydolności nerek
Niewydolność nerek w początkowym stadium łatwo pomylić z dolegliwościami spowodowanymi przez zwyrodnienia kręgosłupa, gdyż odczuwa się podobny ból w odcinku lędźwiowym. W przypadku zaawansowanej niewydolności nerek pojawiają się już poważniejsze dolegliwości, takie jak wymioty, biegunka, a nawet krwotoki z przewodu pokarmowego. W miarę postępów choroby chory coraz rzadziej oddaje mocz i pojawiają się obrzęki ciała spowodowane zatrzymaniem wody w organizmie. Ostrej niewydolności nerek towarzyszyć mogą zaburzenia oddychania, drżenie mięśni, mdłości, wymioty.
Wraz z przewlekłą niewydolnością nerek zwykle rozwija się też nadciśnienie tętnicze, bóle głowy, zaburzenia widzenia, bolesne skurcze nóg. Przy ostrym kłębuszkowym zapaleniu nerek pojawia się ból w okolicy lędźwi, ciemnoczerwone zabarwienie moczu, obrzęki pod oczami i podwyższone ciśnienie tętnicze.
Wśród najczęstszych przyczyn ostrej niewydolności nerek wymienia się niedrożność dróg moczowych, wywołaną przez kamicę nerkową lub nowotwór nerek, jak również wstrząs septyczny lub zatrucie toksynami
Przewlekła niewydolność nerek spowodowana jest najczęściej przez choroby kłębuszków nerkowych, cukrzycę, wielotorbielowatość nerek, powiększoną prostatę oraz nieprawidłową dietę
W leczenie przewlekłych chorób nerek ważną rolę odgrywa, oprócz leczenia farmakologicznego, również specjalistyczna dieta, której celem jest utrzymanie prawidłowego stanu odżywienia, obniżenie tempa uszkodzenia nerek oraz zapobieganie zaburzeniom metabolicznym. Podaż białka powinna być modyfikowana w zależności od stopnia uszkodzenia nerek, a jego ograniczenie jest możliwe w dalszych stopniach zaawansowania choroby. Sposób żywienia powinien być jak najbardziej urozmaicony i zawierać produkty ze wszystkich grup żywności. Jednak w zależności od wyników badań laboratoryjnych, z czasem potrzebne będzie ograniczenie potasu, fosforu i sodu i w związku z tym lista ograniczeń w sposobie żywienia zwiększy się, stwarzając ryzyko niedożywienia.
Informacje przedstawiane na stronie nie służą do udzielania porad ani konsultacji medycznych. W tych sprawach należy kontaktować się z lekarzem.